تحریم و راهکار مقابله با آن از زبان مجید محسنی مجد، مدیرعامل گروه توسعه صنایع بهشهر

بسیاری از سازمان ها و صنایع تولیدی داخل کشور به دلیل تحریم های گسترده، با مسائل و مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند. نوسانات ارزی و تأمین مواد خام اولیه از جمله مهمترین مشکلات این سازمان ها و صنایع می باشد.

با تمام این احوالات و سختی هایی که مردم کشور با آن روبرو هستند، تحریم ها و شرایط حاکم بر جامعه، فضایی در کشور ایجاد کرده است تا تمرکز روی توانمندی ها و تولیدات داخلی کشور بیشتر شود.

یکی از مهمترین موضوعاتی که مدیران باید آن توجه کنند، بحث ارتقای مؤلفه های بهره وری در زیرمجموعه های مدیریتی خودشان است. این کار می تواند به پیشرفت چشمگیر سازمان ها و صنایع تولیدی در این شرایط کمک نماید.

رشد بهره وری یکی از اساسی ترین شرط های ارتقای سطح رقابت پذیری صنعت و موفقیت آن در رقابت جهانی به شمار می رود؛ چرا که این امر کاهش هزینه متوسط تولید، کاهش بهای تمام شده کالای تولیدی و در نهایت افزایش سودآوری محصولات نهایی در واحدهای تولیدی آن صنعت را به دنبال دارد.

در پی چنین تحولی، توان رقابت محصولات داخلی در بازارهای خارجی در آینده ای نه چندان دور و بعد از کنار رفتن تحریم ها افزایش خواهد یافت. توجه به این نکته ضروری است که بهره وری نقش قابل توجهی در آمادگی ورود کشور به بازارهای صادراتی دارد. این در حالی است که عامل صادرات به تنهایی منجر به بهبود بهره وری نشده و در واقع می توان گفت که اگر چه به ظاهر تحریم ها چنین وضعیتی را در کشور به وجود آورده اند؛ اما این طور به نظر می رسد که عدم حمایت کافی از توان تولیدات داخلی و همچنین پایین بودن بهره وری در سالیان گذشته، در وضعیت امروز کشور بی تأثیر نبوده است.

به گفته فرمایشات مقام معظم رهبری، باید بدانیم که علاج همه مشکلات کشور در داخل است. بنابراین یکی از موضوعات اساسی که باید بیشتر به آن توجه شود، افزایش هر چه بیشتر بهره وری در سازمان ها و صنایع تولیدی می باشد.

چابک سازی سازمانی یکی از موضوعاتی است که در شرایط حاضر و برای دستیابی به بهره وری بیشتر می تواند در گذر از شرایط تحریم به ما بسیار کمک نماید. چابک سازی به معنای کوچک سازی و کاهش فعالیت های سازمانی نیست؛ بلکه روشی است که یک سازمان با آن قابلیت سازگاری سریع در واکنش به تحولات و وقایع غیرمنتظره و پیش بینی نشده، فرصت های بازار و نیازمندی های مشتری را پیدا می کند. در واقع چابک سازی به معنای کنار گذاشتن روش هایی است که در شرایط عادی به حد کافی کار آمد هستند اما در شرایط سخت کنونی بازدهی و راندمان مناسبی ندارند.

چابک بودن را می توان «توانایی سازمان جهت بقا و پیشرفت در یک محیط کسب و کار غیرقابل پیش بینی و دائما در حال تغییر» تعریف نمود. درهم شکستن طرز تفکرات، روابط و سلسله مراتب سنتی نیز از دیگر معانی این عبارت می باشد. چابک بودن الگوی جدیدی است که سازمان ها و صنایع تولیدی را قادر می سازد تا در برابر تغییرات پیش بینی نشده، عکس العمل مناسبی از خود نشان دهند.

در روند چابک سازی همواره و به طور مستمر باید بر عملکرد کارکنان و سازمان، ارزش محصولات و خدمات و تغییرات دائم جهت دستیابی به فرصت های حاصل از جذب مشتری رسیدگی شود. در واقع اساس و بنیان یک سازمان چابک، یکپارچه سازی نظام، استفاده بهینه و روزآمد از فناوری اطلاعات و همکاری درون تشکیلاتی هماهنگ و انعطاف پذیر برای پاسخگویی سریع به اتفاقات و تغییرات شرایط عادی است.

این طور می توان گفت یک سازمان چابک می تواند با وفق دادن خود با هر شرایط سختی، هزینه های تولیدی خود را کاهش داده و با جلب رضایت مشتریان، سهم و قابلیت رقابت پذیری خود را در بازار افزایش دهد. در واقع یک سازمان چابک باید چهار ویژگی اصلی پاسخگویی، شایستگی، انعطاف پذیری و سرعت را دارا باشد. به عبارت دیگر، چابک بودن به معنای توانایی شناسایی فرصت ها برای نوآوری و غنیمت شمردن فرصت های بازار رقابتی از طریق کنار هم قرار دادن دارایی های مورد نیاز، دانش و رابطه داشتن با سرعت و شگفتی می باشد.

همان طور که گفته شد، در شرایط دشوار حاضر، چابک سازی رویکردی است که می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات حال حاضر صنایع تولیدی کشور شود. حرکت به سوی تولید چابک افزایش بهره وری را به دنبال داشته و راهگشای مهمی در تأمین نیازهای کشور از طریق تولیدات داخل خواهد شد. اگرچه تحریم ها توانسته است شرایط سختی را به کشور عزیزمان ایران و مردم این سرزمین تحمیل کند، اما به یقین، سبب خواهد شد تا با تکیه بر توان داخلی و تولید محصولات متنوع ایرانی، زمینه توسعه هر چه بیشتر این سرزمین فراهم گردد.

به نقل از “پایگاه خبری تحلیلی پاکسان نیوز“