برای پيشگيری و كنترل پوسيدگی های دندانی، استفاده از فلورايد بعد از كنترل پلاک بايد در دومين مرتبه طبقه بندی شود. سال ها است كه تاثير فلورايد بر سلامت دندان ها ثابت شده و هنوز مطالعات زيادی در اين زمينه انجام می پذيرد. فلورايد به صورت افزايش مقاومت ساختمان دندان در مقابل تحليل مينای دندان عمل می كند و از طرف ديگر تا حدودی ميكروب های پلاک دندانی را مهار می نمايد.
در روش جذب عمومی، فلورايد به صورت خوراكی به بدن و دندان ها می رسد، روش های خوراكی استفاده از فلورايد شامل موارد ذيل می باشد:
يكی از اصلی ترين منابع تامين كننده فلورايد مورد نياز بدن، آب شرب مصرفی می باشد. آب مصرفی شهری بسته به اين كه از منابع سطحی و يا عميق تامين شود، حاوی مقادير متفاوتی از اين يون هستند. آب های عميق به طور معمول به دليل عبور از لايه های دارای تركيبات فلوئور، حاوی غلظت بيشتری از فلورايد هستند. امروزه در كشورهای پيشرفته دنيا ميزان فلورايد در آب مصرفی شهری توسط سازمان های ذی ربط تنظيم می شود. به عنوان مثال ميزان فلورايد آمريكا از 60 سال پيش با افزودن تركيبات فلورايد تنظيم شده و بررسی ها نشان دهنده كاهش پوسيدگی دندان در كودكان تا 60% و در بزرگسالان تا 35% می باشد. همچنين در يک تحقيق انجام شده روی حدود 40000 نفر در رده سنی 5 تا 17 سال در آمريكا نشان داده شده كه در يك دوره 7 ساله ( 1980-1987) با مصرف بيشتر فلورايد از طريق آب مصرفی، خميردندان، دهان شويه و مكمل های غذايی ميزان پوسيدگی دندان 13% كاهش يافته است.
از اين روش می توان برای افرادی كه دچار كمبود شديد فلورايد هستند و در مناطقی كه فلورايد آب آشاميدنی كمتر از 3/0 ميلی گرم در ليتر باشد، با تجويز دندانپزشک يا پزشک استفاده كرد.
اگر مقدار فلورايد آب آشاميدنی شهری از 6/0 ميلی گرم در ليتر كمتر باشد و به دلايلی فلورايد آب آشاميدنی را نمی توان تنظيم كرد، می توان با افزودن فلورايد به نمک طعام اين كمبود را جبران نمود. اين كار نخستين بار در كشور سوئيس انجام شد.
و اما روش های موضعی استفاده از فلورايد كه موارد ذيل را دربرمی گيرد:
در اين روش ابتدا سطح دندان ها با وسايل خاصی تميز گشته و آنگاه ژل فلورايد به مدت معينی روی دندان ها گذاشته می شود. اين كار بايد يک يا دو بار در سال از 3 تا 13 سالگی تكرار شود. بيشترين اثر اين روش زمانی است كه تمام دندان های پوسيده قبل از گذاشتن فلورايد درمان شده باشند.
بهترين نتيجه از مصرف سديم فلورايد با دوز مصرف 05/0 % به طريق گرداندن محلول در دهان به مدت 1 تا 2 دقيقه در روز حاصل شده است. مدت كافی استفاده از اين محلول ها و قورت ندادن آن ها در حين مصرف مهم است. به همين علت استفاده از اين دهان شويه ها در سنين زير 6 سال توصيه نمی شود.
وظيفه اصلی خميردندان عبارت است از سهولت برداشت مكانيكی پلاک با مسواک زدن و عمل كردن به عنوان يک وسيله حمل مواد فعال (فلورايد، عوامل كنترل كننده پلاک، عوامل ضد جرم و ...). خميردندان های حاوی فلورايد به ميزان 20 تا 30 درصد از پوسيدگی دندان ها می كاهند. از مهمترين تركيباتی كه به عنوان منبع فلورايد در خميردندان استفاده مي شود، می توان به سديم مونوفلوروفسفات و سديم فلورايد اشاره كرد.
وقتي مينای دندان در معرض PH حدود 5/5 يا پايين تر ناشی از توليد اسيد توسط ميكرو ارگانيسم ها قرار مي گيرد، هيدروكسی آپاتيت كه ماده اوليه تشكيل دهنده ميناست، طبق معادله ذيل حل خواهد شد:
Ca10 (PO4)6(OH) 2 + 8H+ ª10 Ca+ + 6HPO4-2 + 2H2O
در حضور ماده فلورايد، هيدروكسی آپاتيت به فلوئوروآپاتيت تبديل می گردد كه درصد حلاليت آن در اسيد ترشح شده از ميكروب های پديد آورنده پوسيدگی بسيار كمتر از حلاليت ماده اوليه تشكيل دهنده مينا است.
Ca10 (PO4)6(OH) 2 + 2F-ªCa10 (PO4)6F2 + 2OH-
فلورايد در محيط دهان می تواند به عنوان يک ماده ضد عفونی كننده عمل كند، چرا كه با تاثير بر متابوليسم پلاک قادر به كاهش تعداد ميكروب های موجود در دهان بوده و همچنين مانع از رشد و تكثير آن ها می گردد.
رسوب مواد معدنی در نقايص مينايی و ضايعات پوسيدگی (لكه سفيد) می تواند منجر به جايگزينی قسمتی از مواد معدنی از دست رفته مينا شود كه اين فرايند رمينراليزاسيون ناميده می شود. حضور فلورايد همراه با تشكيل مواد معدنی CaF2 و Ca10 (PO4)6F2 و رسوب آن ها برای ايجاد پديده رمينراليزاسيون بسيار مهم می باشد، بطوري كه رسوب اضافی مواد معدنی مذكور می تواند منافذ سطح ضايعه را ببندد و حتی منجر به مهار بيشتر آن شود.
فلورايد می تواند جذب پروتئين را از سطح مينا كاهش دهد كه اين عمل خود منجر به كاهش سرعت ايجاد پلاک می شود.
تا به حال شناخته شده ترين اثر جذب اضافی فلورايد، فلوئوروزيس بوده است كه منجر به ايجاد نقايص ويژه ای در دندان می گردد. خفيف ترين شكل آن ايجاد لكه های سفيد به رنگ گچ روی مينای دندان سالم است و اين لكه های سفيد به تدريج به رنگ قهوه ای متمايل می شوند.
با توجه به نقش به سزای فلورايد در جلوگيری و توقف پوسيدگی دندان لازم است استفاده از اين ماده با ارزش در كشور ما نيز بيشتر مورد توجه قرار گيرد. پاره ای از مهمترين برنامه هايی كه توجه و اجرای آن ها در اين زمينه لازم است، شامل موارد ذيل می باشد:
منابع:
1. Axelsson, P. Risk Prediction & Preventive Dentistry, 2003.
2. Mellberg, R. Fluoride in Preventive Dentistry, 1983.
3. American Dental Association fluoridation facts, www.ada.org, 2005.
4. World Health Organization (WHO) Environmental health criteria 227- fluorides, whqlibdoc. Who.int/ehe/WHO_EHC_227.pdf, 2002.
5. Jones, C.; Taylar, G.; Woods, K.; Whittle, G.; Evans, D.; Young, P.; Commuunity Dent- Health, 1997.